na bombach...

no i się doigrałem... w środę zajechałem do przeworska i w czasie rozładunku zaczęło mnie kołować. normalnie najpierw jak po ćwiartce a potem z upływem czasu coraz lepiej. jakby ktoś z boku popatrzył to chyba od razu złapałby za telefon że nawalony koleś będzie chciał TiRem jechać. no niestety mimo pełnej świadomości nie byłem nawet w stanie odstawić auta pod ścianę aby nie stalo na wjeździe. zrobił to dopiero ...kierowca karetki która po mnie przyjechała. na bombach właśnie hyhy. i tak oto trafiłem na oddział neurologiczny w szpitalu w przeworsku jakieś 400 km od domu. massakra. jak się człowiek nasłucha jak to w szpitalach ludzi traktują to później się boi lekarzy jak ognia. a tu proszę. zajęli się mną tak że mucha nie siada. mimo że przeworsk nieduża miejscowość to szpital jak się patrzy. i wyposażony bo nawet tomografię mi od ręki zrobili i elegancki w środku. no a jeśli chodzi o kadrę to po prostu poezja. mimo że leżałem tylko trzy dni to wcale bym się nie opierał przed dłuższym pozostaniem. na szczęście szybko przywrócili mnie do stanu równowagi, bo jak się okazało po prostu ciśnienie mi podskoczyło za bardzo i dzisiaj wracam już renatą do domu. a ekipie szpitalnej wielkie DZIĘKI i dozgonna wdzięczność. :)